Vorige week is een bijzondere iets gebeurd. Ik heb in Amsterdam een vriendin ontmoet die tot dan een virtuele vriendin van me was. Khulud Khamis en ik leerden elkaar kennen via facebook al een tijdje geleden en langzamer aan is onze band sterker geworden. We hebben veel gemeen, vooral liefde voor boeken en anti-colonialist feminisme. Khulud is een Palestijns-Slowaaks dichter en schrijfster en haar debuut roman heet “Haifa fragments”. Haar boek is nog niet in het Nederlands vertaald maar ik raad het aan om in het Engels te lezen (lees mijn recensie onderaan de post)
Na onze ontmoeting heeft Khulud erover in FB geschreven met mijn foto erbij
Ja, ik liet haar raden wat de 3 katten met elkaar hadden. Als hint zei ik dat elke kat een boek voorstelde. Ze leest heel veel en zei dat ze nooit zou raden! Ik moest lachen en zei dat ze het zelf heeft geschreven! Haha dan dacht ze dat alleen de middelste haar boek “Haifa Fragment” voorstelde die oorspronkelijk in het Engels is geschreven en 2 edities, Australische en Engelse heeft. Maar de grijs-wit-paars is naar het Turkse vertaling gemaakt en de wit-grijs-blauw-groen naar de Intaliaanse!
Hoofd en lichaam:
begin in kleur 1
toer 1: 6 v. in een ring (6)
toer 2: 2 v. in elke v. rondom (12)
toer 3: *1v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (18)
toer 4: *2 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (24)
toer 5: *3 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (30)
toer 6: *4 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (36)
toer 7: *5 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (42)
toer 8: *6 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (48)
toer 9: *7 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (54)
toer 10: *8 v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (60)
toer 11-12: 2 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 2
toer 13-15: 3 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 3
toer 16-17: 2 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 4
toer 17-20: 4 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 3
toer 21-22: 2 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 2
toer 23-25: 3 toeren 60 v. (60)
verander kleur naar kleur 1
toer 26-27: 2 toeren 60 v. (60)
toer 28: *8 v., 1 mind.*, hh 6x (54)
toer 29: *7 v., 1 mind.*, hh 6x (48)
toer 30: *6 v., 1 mind.*, hh 6x (42)
toer 31: *5 v., 1 mind.*, hh 6x (36)
toer 32: *4 v., 1 mind.*, hh 6x (30)
toer 43: *3 v., 1 mind.*, hh 6x (24)
Vul het hoofd stevig op. steek in ook een dichtgenaaid kinderen sok die gevuld is met rijst voor het gewicht.
toer 44: *2 v., 1 mind.*, hh 6x (18)
toer 45: *1 v., 1 mind.*, hh 6x (12)
hecht de draad af en sluit het gat
staart (in kleur 1)
toer 1: 6 v. in een ring (6)
toer 2: 2 v. in elke v. rondom (12)
toer 3: *1v., 2 v. in volg. V.*, hh 6x (18)
toer 4: *7 v., 1 mind.*, hh 2x (16)
toer 5: 1 toer 16 v. (16)
toer 6: *6 v., 1 mind.*, hh 2x (14)
toer 7-8: 2 toeren 14 v. (14)
vul staart
toer 9: *5 v., 1 mind.*, hh 2x (12)
toer 10-17: 8 toeren 12 v. (12)
hecht de draad af en laat een lang stuk draad zitten voor het vastnaaien.
naai de staart aan de onderkant van het lichaam zodat het plat licht achter het lichaam op een vlakke oppervlakte.
oren
voor het oor heb ik een patroon getekend en gescand:
Het gezicht
de ogen zijn 2 kleine knoppen dicht bij elkaar met naaigaren gezet en de neus en mond zijn met zwarte breigaren geborduurd.
Waarom raad ik “Haifa Fragments” aan:
Toen ik het boek “Haifa Fragments” bij de Palestinian-slovakian schrijfster, burger van de zionistische entiteit “Israel”, Khulud Khamis met wie ik ook in facebook bevriend ben, las herinnerde ik de TED-lezing van de Nigerianse schrijfster Chimamanda Ngozi Adichie, “the danger of a single story”
Het verhaal in dit boek is heel anders dan andere verhalen geschreven door Palestijnse schrijvers die ik heb al eerder gelezen (Susan Abulhawa en Sahar Khalifeh bijvoorbeeld, die ik trouwens ook sterk aanraad). De hoofd karakter in “Haifa Fragments” woont in Haifa van tegenwoordig, een stad in “Israel” en niet waar de media noemt “bezet gebieden”. Er zijn (nog?) geen checkpoints in Haifa, geen apartheid muur rond de stad. Maar de Palestijnse burgers leven in een ethnocracy, waar joden bevoorrecht zijn.
Dit boek heeft me herinnerd dat er ook wat minder bekende verhalen zijn van de Palestijnen die burgers van de zionistische entiteit zijn en waarmee zij worstelen, dat is een verhaal dat niet vaak wordt verteld.
Sieraden ontwerpster Maisoon wil een gewoon buitengewoon leven, wat niet eenvoudig is als je een anti-traditie, vredes–activist, Palestijnse burger van Israël, die weigert verpletterd te worden door het gevoel dat ze een ongewenste gast in het land van haar voorouders is. Gefrustreerd door de apathie van haar vriendje Ziyad en haar vader Majid, die willen dat gewoon door met haar leven gaat en niet bezig zijn met het leven van de Palestijnen in de “bezette gebieden”. Christelijk opgevoed , in een relatie met een moslim man en gecharmeerd van een Palestijnse vrouw uit de bezette gebieden, moet Maisoon haar eigen weg bepalen.
En dat brengt me naar nog iets dat ik erg leuk vond in dit boek en dat is hoe er met seksualiteit wordt omgegaan. Ik vond het bijzonder hoe de biseksualiteit van de hoofdpersonage slechts een deel van het leven van haar is en niet het hele centrum van het verhaal wordt en zeker zonder stereotypering.
Ik ben inderdaad erg geïnteresseerd om te lezen hoe Palestijnen hun verhaal vertellen na zoveel jaren waarin ik zionist en/of israeli las hoe zij het verhaal van de Palestijnen vertellen. Het is precies zoals Chimamanda in haar Ted-lezing zegt: “Macht is het vermogen niet alleen een verhaal over een ander te vertellen, maar dat verhaal tot het definitieve verhaal over die persoon te maken. De Palestijnse dichter Mourid Barghouti schrijft dat, als je bezit wil nemen van een volk, de meest eenvoudige manier is om hun verhaal te vertellen, en te beginnen met ‘ten tweede’. Begin het verhaal over de Indianen met speren, en niet met de aankomst van de Britten, en je hebt een totaal ander verhaal. Begin het verhaal met het falen van de Afrikaanse staat, en niet met de koloniale creatie van de Afrikaanse staat, en je hebt een totaal ander verhaal. ”
Ik vind een andere citaat van Mourid Barghouti hier ook passend: